Uruchomiona 7 lutego 1941 roku. Był to osobny obszar w stosunku do żydowskiego getta, położony przy fragmencie jego wschodniej granicy, po przeciwnej stronie obecnej ul. Inflanckiej (wówczas Tieflandstr.).
Główna brama wjazdowa mieściła się naprzeciwko jednej z bram getta w tym miejscu, vis-à-vis obecnej ul. Kolińskiego. Obie były strzeżone przez oddziały łódzkiej Schutzpolizei.
W momencie, kiedy pojawiała się taka potrzeba otwierano obie jednocześnie, blokując tym samym przejazd na odcinku po drugiej stronie Tieflandstr.
Od roku 1941 stacja stała się miejscem dowożenia przesiedleńców do łódzkiego
getta. Z czasem posłużyła do odprawiania transportów najpierw do miejsca zagłady w Chełmnie,
a w czasie likwidacji łódzkiego getta w połowie 1944 do komór gazowych
Auschwitz-Birkenau.
Od
września 1942 zamianiono getto w nieoficjalny obóz prac. W 1944 roku rozpoczęła się ostateczna likwidacja getta w Łodzi,
zarazem ostatniego getta na polskich ziemiach.
Ostatni transport Żydów łódzkich odszedł do Auschwitz z
przystanku Radegast 29 sierpnia 1944 roku . Szacuje się, iż do obozów w Chełmnie nad Nerem i Auschwitz-Birkenau
wywieziono liczbę ok. 145 tys. Żydów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz